স্মৃতি

এক কাল সন্ধিয়াৰ সময়তো আজি মোৰ স্মৃতিত ভাহি আহিছে। ৰাতিপুৱা গধূলী খোজ কঢ়াটো আমাৰ অভ্যাসত পৰিণত হৈছিল। আন দিনৰ দৰে সেইদিনাখনো ওলাইছিলো খোজ কাঢ়িবলৈ মই আৰু মোৰ husband লগতে আমাৰ লৰাটোওঁ আছিল ।দেশত কৰোনা মহামাৰীৰ আগমন হৈছিল, সেয়েহে সি hostel ৰ পৰা ঘৰলৈ গুচি আহিছিল । প্ৰায় দুই কিলোমিটাৰ খোজ কাঢ়িছিলোহে এনেতে এটা কেঁকুৰী পাৰ কৰিবলৈ লওঁতে পিছফালৰ পৰা এখন স্কুটীয়ে মোক বহুত জোৰে খুন্দা মাৰি বগৰাই দিলে । মই sports shoes পিন্ধি আছিলো সেয়েহে চিটিকি নগলো । মানুহ বহুত গোট খাইছিল । মোক খুন্দা মাৰি লৰাটো এফালে বাগৰি পৰিল আনফালে তাৰ স্কুটীখন তাক দেখি মোৰ ভাৱ হৈছিল সি দুখ পাইছে কিয়নো তাৰ লংপেন্টৰ আঠুৰ ওপৰৰ কাপোৰ খিনি ফটা , মই ভবা নাছিলোঁ যে এইটো আজিকালিৰ Style , ইফালে মোৰ লৰাটো আৰু এখেতে বহুত চিন্তা কৰিছে মোৰ কি হৈছে , মানুহবোৰ গোট খাইছে আৰু মোক উঠাবলৈ যত্ন কৰিছে , মোৰ একো হোৱা নাই বুলি সান্তনা দিলো দুইজনকে । মনৰ বলটো ইমান আছিল যে মই খোজ কাঢ়ি যাব পাৰিম । লাহে লাহে মোক উঠাই দি পথৰ দাঁতিতে মোক বহায় দিলে , মানুহবোৰে সহায়ৰ হাত আগবঢ়াইছিল ঘৰত থৈ আহিম বুলি কৈছিল ,কিন্তু মই ভাবিছিলো খোজ কাঢ়ি ঘৰলৈ যাব পাৰিম । কিছু সময়ৰ পিছত মোৰ গাটো খুব বেয়া লাগিছিল তেতিয়া লৰাটোক কৈ পানীৰ বটল এটা কিনি আনি খালো আৰু মুৰত অলপ ধালি অটো এখনেৰে ঘৰলৈ গুচি আহিলো । কিয়নো মই খোজ কাঢ়িব পৰা নাছিলো। ছোৱালীজনী ঘৰতে আছিলে তাই দেখি কেনেকে কি হ'ল শুধিলে , hospital লৈ যাম বুলি কলে , মই কলো মোৰ একো হোৱা নাই অকণমান ভৰিত দুখ পাইছো বুলি কলো , তাই দৰৱ এটা কিনি আনি দিলে । কিন্তু ধীৰে ধীৰে মোৰ গাটো বেয়া লাগি আহিছিল কিয়নো মোৰ high blood pressure আছে , ছোৱালীজনীক কলো মোৰ Pressure টো Check কৰ ইহতে ভয় খালে কি হৈছে ?মোৰ একো হোৱা নাই ভয় নাখাবি মোক hospital লৈ বল , তেতিয়া ৰাতি 10:30PM হৈছে ওচৰতে Apollo Hospital খন আছে সেয়েহে ভয় খোৱা নাছিলো ।

Hospital ত emergency ত ভৰ্তি কৰাই দিলে , ডাক্তৰে treatment চালু কৰি দিলে , কিন্তু accident case কাৰনে police মাতি দিলে । Police আহি মোৰ পৰা details লৈ কলে যে লৰাটোৰ ওপৰত কিবা claim কৰিব নেকি ? মই এটা কথায়ে police ক কলো যে মই Claim নকৰো , কিন্তু সৰু সৰু ল'ৰা-ছোৱালীবোৰে যে স্কুটী গাড়ী চলাই সিহতৰ licence আছে নে নাই check কৰিব । Police কেইজনে মোক বহুত ভাল মানুহ বুলি কৈ গ'ল , কিয়নো মোৰ বহুত খৰচ পৰি গৈছিল , যিয়ে নহওঁক মোৰ সোভৰিৰ আঠুটো fracture হৈছিল। Hospital ত থাকি ভয় হৈ হৈছিল কিয়নো তেতিয়া এটা দুটা covid case emergency আছিল । সেয়েহে ঘৰৰ মানুহখিনিক দূৰৈত থাকিবলৈ কলো মোৰ যি হয় হব বুলি ভগৱানক প্ৰাৰ্থনা কৰি থাকিলো । X-ray এখন কৰি নিশা বেন্ডেজ এটা মাৰি মোক ঘৰলৈ পঠিয়াই দি কলে যে অহাকালি এবাৰ ডাক্তৰক দেখূৱাৱ x-ray report বোৰ । ঘৰলৈ গুচি আহিলো ভৰিখন ফুলি গ'ল, নিশাটো কেনেবাকৈ কটালো । পিছদিনা ডাক্তৰৰ ওচৰত গলো , ডাক্তৰে দৰৱ দি MRI এখন কৰিবলৈ কলে এসপ্তাহৰ পিছত । দেশত Covid ৰ সংখ্যা বাঢ়িব ধৰিলে , lockdown ঘোষনা হ'ল চাৰিওফালে বন্ধ হৈ গল এক সপ্তাহ পিছত MRI কৰিবলৈ hospital যাওঁ কেনেকৈ কিন্তু গাড়ী খন লৈ কিবাকে hospital পালো বহুত প্ৰশ্ন কিয় আহিছে কি কৰিবলৈ আহিছে ? ডাক্তৰ নাই, মই কলো MRIএখন কৰিব লাগিছিল ।অনুমতি পালো , সিহতৰ লৰা এজনে wheel chair এখন আনি মোক ভিতৰলৈ লৈ গ'ল। MRI হৈ গ'ল কিন্তু ডাক্তৰ নাই , MRIখন কাক দেখৱাওঁ Report লৈ আহিলো । মোৰ ছোৱালীৰ লগৰ ডাক্তৰ এজনক On line report টো তাই দেখুৱালে , ডাক্তৰ জনে কলে যে তুৰন্ত treatment চালু কৰিবলৈ ।

Apollo Hospital ৰ orthur ডাক্তৰ জনৰ ফোন নম্বৰটো লৈ কথা পাতিলো , তেওঁ report চাই online treatment চালু কৰি দিলে । ডাক্তৰে কলে যে তিনিমাহ লাগিব ভাল হবলৈ। সেই সময়ত মোৰ বহুত সমস্যা হৈছিল ভৰিৰ pain বাঢ়ি গৈছিল, ঘৰৰ মানুহবোৰে কি কৰে কি নকৰে তেনেকুৱা লাগিছিল, কিয়নো hospital লৈ যাব নোৱাৰে,লৰা ছোৱালী হালৰ বহুত কষ্ট হৈছিল মোৰ লগত । যিয়ে নহওঁক সিহতে ঘৰৰ কাম কাজ বহুত শিকিছিল, ভাত বনোৱা ঘৰ যাড়ু দিয়া আৰু নানান কাম । চাৰিওফালে কৰোনা মহামাৰীৰ সন্ত্ৰাস বিয়পি পৰিল , মানুহ বোৰ ঘৰৰ ভিতৰত সোমাই থাকিবলৈ বাধ্য হৈ পৰিল । এদিন নিশা 12 মান বজাত মাইকী মানুহৰ কৰুন কান্দোন শুনিলো , বিছনাত শুবলৈ লৈছিলোঁহে কি কৰো কি নকৰো তেনেকুৱা লাগিল , ইফালে খোজ কাঢ়িব নোৱাৰো , খিৰিকীৰে বাহিৰলৈ চালো society ৰ gurd দুজন আৰামত বহি আছে যেন কতো একো হোৱা নাই, কিয়নো সহায়ৰ হাত কোনোৱে আগবঢ়াব নোৱাৰে । ৰাস্তাৰ ফালে চালো কেবল emergency গাড়ীহে দেখা পাওঁ । ভগৱানৰ নাম লৈ প্ৰাৰ্থনা কৰিলোঁ কাৰ কি হৈছে নাজানো প্ৰভু সকলোকে ভালে ৰাখা বুলি শুই থাকিলো । ইফালে মই খোজ কাঢ়িব নোৱাৰো কিমান যে সমস্যাৰ সম্মুখীন মোৰ লগতে ঘৰৰ আটাইতিৰে হৈছিল ।

উপায় নেপায় lockdown ৰ মাজতে ছোৱালী জনীয়ে wheel chair এখন আনি দিছিল । সেই খনত বহি দিনটো কটাওঁ , কিন্তু এটা কথা কওঁযে lockdown দিয়া কাৰনে লৰা ছোৱালী হাল ঘৰতে আছিলে , আৰু সিহতে মোক বহুত শুশ্ৰূষা কৰিব পাৰিছিল , দুমাহ পিছত লাহে লাহে খোজ কাঢ়িব পৰা হলো , নিশা lockdown ধিলা কৰি দিছিল তেতিয়া সিহতে মোক অলপ ৰাস্তাত ধৰি ধৰি খোজ কঢ়াই দিছিল। কিন্তু স্কুটী দেখিলে মোৰ ভয় হৈছিল বহুত দিনলৈকে । লাহে লাহে ঠিক হৈ গলো , কবলৈ গলে মোৰ লৰা ছোৱালী হাল আৰু মোৰ husband ৰ কাৰনে মই সোনকালেই সুস্থ হৈ উঠিছিলো এতিয়া মই সম্পূৰ্ণ সুস্থ । বহুত ফূৰিলো পৰ্বত পাহাৰ বগাই ফুৰিছো ।